Pójście na spacer „fare una passeggiata” to rytuał wielu Włochów a nadmorska promenada Corso Italia nadaje się do tego idealnie. Dlatego moja fotografia uliczna Genui koncentruje się właśnie tam. Promenada rozciąga się leniwie wzdłuż wybrzeża, jak granica pomiędzy statecznym miastem i zmieniającym się morzem. Ktoś codziennie wylewa tam słońce, które spowalnia kroki i zachęca do uważności. Mimo półprzymkniętych od światła oczu i szumu fal w głowie. Oczywiście nie trzeba mieć celu czy mety. Ważne aby iść przed siebie, co w towarzystwie morza staje się bardzo płynne. I nawet nie zdajemy sobie sprawy kiedy, prawie medytując docieramy do końca. A na krańcu – antyczne borgo Boccadasse, dawny ośrodek żeglarski. Mała zatoka otwiera usta na słone fale. Proste, przytulone do siebie domki mają krzykliwe kolory i pachną morzem. Nie pasują do splendoru la Superba 1, więc ukryto je za zakrętem.
Oczywiście, jak to we Włoszech, trudno, żeby spacer odbył się bez jedzenia. Dlatego, jeśli dotrzecie do Boccadasse polecam spróbować cono fritto wGe8317 (rożek ze smażonymi owocami morza i warzywami), przekąski zIl Genovesea na deser lodyAntica Gelateria Amedeo. Natomiast tutaj możecie zobaczyć zdjęcia z Genui oraz sesję zdjęciową pary w Boccadasse.
Sesja zdjęciowa w Nervi wspaniale się udała, nawet mimo pochmurnego nieba. Bo przecież morze jest piękne, niezależnie od pogody. Nervi to najbardziej wysunięta na wschód dzielnica Genui. Z łatwością można tam dojechać pociągiem, który zatrzymuje się praktycznie przy morzu.
Czy dzielnica była pierwotnie kolonią Celtów? Możliwe. Jej nazwa pochodzi od powiedzenia „near av inn” – miejsce blisko morza. Jego najpiękniejszą częścią jest zawieszona na klifach promenada Passeggiata Anita Garibaldi1, która atakowana przez fale, prowadzi do cichego portu. Może ta droga nadal pamięta swoje skromne początki oraz codzienną drogę rybaków i rolników? Albo lata świetności, kiedy bogaci patrycjusze budowali tutaj swoje letnie rezydencje? Rozrastająca się osada z czasem pochłonęła parki nadmorskich willi. Pozostałe fragmenty ogrodów połączono w kompleks botaniczny Parchi di Nervi. Tutejsi ludzie nie mówią za wiele. Pewnie dlatego, że zagłusza ich morze.
Ja, ty i morze
Marzia Sicignano
Nie zabieraj byle kogo, żeby zobaczyć morze, to ważna sprawa. […]
Przyprowadź tam kogoś, z kim nie musisz rozmawiać, bo morze to niemy film zaskakujący kolorami
i uczuciami, które wywołuje wywołuje wewnątrz, a nie tylko szumem fal, ale oczywiście też.
Jednak tak naprawdę, z morza, liczą się niuanse. Jak ze wszystkiego co przecież piękne.
Przyprowadź kogoś, kto potrafi udowodnić Ci, że jesteś warta o wiele więcej niż myślisz, niż to, czego byś się spodziewała,
kogoś, kto czyni Cię priorytetem, a nie rozrywką,
kto potrafi poczuć Twoje wewnętrzne tragedie, nie myśląc, że są to rzeczy błahe i nieważne.
Przyprowadź, by zobaczyć morze, kogoś, kto rozumie cię bez mówienia kto cię podniesie, jeśli zbłądzisz kto pozwala ci oprzeć się na jego ramieniu, gdy upadasz. […]
Przyprowadź tam kogoś takiego,
kto sprawia, że czujesz się wewnątrz idealnym, pięknym chaosem,
kto sprawia, że pięknie jest się obudzić rano, przepięknie.
Przyprowadź kogoś takiego, a poczujesz, że jesteś świadkiem czegoś niesamowitego, szokującego i będzie ci się wydawało, jakbyś widziała morze po raz pierwszy w życiu bo jest tak piękne, jakiego nigdy wcześniej nie widziałaś.
Zdjęcia w Sestri Levante były bardzo krótkie ale efektywne. Do małego miasteczka na wschodnim wybrzeżu Riwiery Liguryjskiej dotarliśmy przed południem. Sestri Levante, według mnie, jest jednym z piękniejszych miejsc w Ligurii. Jestem zachwycona jego kolorowymi domkami, bezkresnym widokiem na morze i ukrytą za starym miastem zatoką. Dawna wioska rybacka obecnie stała się jednym z najbardziej popularnych miejsc wśród Włochów. Dlatego, aby w pełni skorzystać z uroków Sestri Levante warto przyjechać tu wczesną wiosną lub (jak my) jesienią.
Sesję zdjęciową wykonaliśmy na plażach dwóch zatok: Baia delle Favole (wł. Zatoka Baśni) i Baia del Silenzio (wł. Zatoka Ciszy). Czy same nazwy nie zachęcają do romantycznych ujęć? Rozpoczęliśmy na pustej o tej porze Baia della Favole. Tego dnia kolor morza był zachwycający. Na tej plaży udało mi się zrobić jedno z moich ulubionych zdjęć 2022. Natalia i Wagner objęci na falochronie, delikatne fale morza odbijają zakochanych a w tle zielone góry. Do drugiej zatoki dotarliśmy w porze obiadowej, więc była trochę bardziej zatłoczona. Zdjęcia zakończyliśmy w restauracji Cutter Cucca, podziwiając piękno morza przy kieliszku białego wina i pysznych daniach z ryby.
Sesja fotograficzna w Genui może się odbyć w wielu miejscach. Tym razem odwiedziłyśmy mniej turystyczne trasy, które pozwalają na więcej swobody w pozowaniu. Dzięki temu, zwłaszcza na początku można poczuć się bardziej komfortowo, bez tłumu obserwujących przechodniów.
Rozpoczęłyśmy w centrum historycznym, wspinając się na Stradone di Sant’Agostino. Znajduje się na niej między innymi wydział architektury Politechniki z piękną, kamienną bramą wejściową. Na jej końcu rozpościera się słoneczny plac Piazza di Sarzano. Tym razem pełny grających w piłkę dzieci. Udało nam się jednak zrobić kilka ujęć na tle zielonych drzwi. Nie wiem dlaczego ale portrety z zielonymi drzwiami zawsze wychodzą wspaniale. Następnie wąskimi uliczkami doszłyśmy do ukrytego kościoła Santa Maria di Castello. Ostatnie zdjęcia zrobiłam na wewnętrznym dziedzińcu Pałacu Dożów (Palazzo Ducale). Pałac jest jednym z ważniejszych budynków Genui ale nie jest nigdy zatłoczony, mimo że można do niego wejść bez opłaty. Jasna, klasyczna, symetryczna architektura tworzy doskonałe tło do zdjęć, a otwarty dziedziniec zapewnia odpowiednią ilość światła.
Po skończonej sesji udałyśmy się na cydr do ukrytego w wąskich uliczkach starego miasta baru Kamun. Jeśli chcecie spróbować włoskiego piwa kraftowego, ten lokal będzie bardzo dobrym wyborem. Natomiast zdjęcia z innych lokalizacji w Genui można znaleść tutaj: Boccadasse, Via Garibaldi i Casteletto, Nervi.
Łazienka z mikrocementu łączy w sobie minimalistyczny wygląd i funkcjonalność. Można go stosować na ścianach, podłogach, a nawet sufitach. Powierzchnie wykonane tą techniką są jednorodne: nie wymagają spoin. W efekcie wnętrze zostaje optycznie powiększone. Ponadto jest to rozwiązanie higieniczne, gdyż unikamy gromadzenia się zanieczyszczeń w fugach. Dlatego doskonale nadaje się do łazienek każdej wielkości. W tym projekcie oprócz ścian i podłóg zaprojektowano również blat łączony z umywalką i podświetlanymi niszami na kosmetyki. Całość została uzupełniona o szklane elementy i dekoracje z ciemnego kamienia. Światło może być dekoracją wnętrza samą w sobie. Wycięcie świetlne LED nad lustrem łazienkowym ma bardzo praktyczne zastosowanie, ale tworzy również efektowną iluminację. Gra światła i cienia pięknie podkreśla strukturę mikrocementu. Dzięki temu każda łazienka nabierze nowoczesnego charakteru.
Between Art & Design
Zdjęcia powstały na zlecenie Between Art & Design. Jest to włoska firma trzech braci: Jacksona, Luisa i Leonarda Villamizar założona w 2018 roku w Genui. Between zajmuje się głównie projektowaniem mieszkaniowym i renowacją budynków. Ich specjalizacją jest właśnie mikrocement, meble na wymiar oraz podłogi z żywicy. Niezależnie od tego, czy jest to duży projekt, czy mały remont, zawsze stawiają klientów w centrum uwagi, łącząc pracę z doradztwem technicznym i artystycznym. Więcej detali wykończeń z mikrocementu można zobaczyć tutaj.
Mikrocement to dekoracyjny materiał wykończeniowy, który daje ogromne możliwości. Można go aplikować na ścianach, podłogach a nawet meblach. Ilość tekstur i kolorów jest niezliczona, a jedynym ograniczeniem jest wyobraźnia. Doskonale sprawdza się w industrialnych, minimalistycznych wnętrzach, podkreślając geometrię przestrzeni. Ciekawie łączy się z innymi materiałami – drewnem, metalem czy szkłem. Jego trójwymiarowa faktura wprowadza grę cieni, które zmieniają się wraz ze światłem dziennym i zastosowanym oświetleniem. A dodatkowy efekt można uzyskać stosując matowe lub polerowane wykończenie. Dlatego wnętrza, w których zastosowano mikrocement nigdy nie będą nudne czy bezosobowe. Jednak mikrocement to nie tylko estetyczne wykończenie. Dzięki swojemu składowi (głównie cement i żywice) tworzy on trwałe, wodoodporne powłoki. Dlatego sprawdza się w łazienkach, kuchniach czy przestrzeniach publicznych.
Between Art & Design
Zdjęcia powstały na zlecenie Between Art & Design. Jest to włoska firma trzech braci: Jacksona, Luisa i Leonarda Villamizar założona w 2018 roku w Genui. Between zajmuje się głównie projektowaniem mieszkaniowym i renowacją budynków. Ich specjalizacją jest właśnie mikrocement, meble na wymiar oraz podłogi z żywicy. Niezależnie od tego, czy jest to duży projekt, czy mały remont, zawsze stawiają klientów w centrum uwagi, łącząc pracę z doradztwem technicznym i artystycznym.
Zdjęcia realizacji projektu łazienki z mikrocementu można zobaczyć tutaj.
Czy jeden dzień w Sienie to wystarczająco, żeby zobaczyć miasto? Na pewno nie. Ale jest to dostatecznie dużo, żeby móc się w nim zagubić. To chyba moja ulubiona forma zwiedzania – bez planu i punktów turystycznych do zaliczenia. Dzięki temu nie trzeba się spieszyć czy patrzeć zbyt często na mapę. A Siena to doskonałe miejsce na szwendanie się.
Dumą i świętością mieszkańców są contrade – dzielnice. Każda z nich ma swój animalny symbol, na przykład jednorożec, smok czy jeżozwierz. Dzięki wszechobecnym flagom, szyldom i herbom bardzo łatwo można zorientować się, w której dzielnicy akurat jesteśmy. Bardzo silne więzi sąsiedzkie i lokalny patriotyzm każdej contrade są czymś niespotykanym we Włoszech. Ponoć związek z osobą spoza dzielnicy jest nadal widziany trochę jako mezalians. Przedstawiciele contrade biorą udział w słynnym Palio – wyścigach konnych wokół głównego placu Piazza del Campo. Jest to wielkie święto odbywające się dwukrotnie w ciągu roku – 2 czerwca i 16 sierpnia. Jeźdźcy Palio traktowani są prawie jak słynnymi piłkarze. Również plac jest bardzo nietypowy – półokrągły i pochylony. Został on wybudowany na pozostałościach starożytnego amfiteatru rzymskiego.
Idealnym uzupełnieniem bezcelowego szwendania się po mieście jest dobre jedzenie. Toskania ma chyba jedną z najbardziej mięsnych kuchni Włoch. Dlatego chciałabym polecić dwie restauracje, które udało mi się przetestować, będąc w Sienie: Antica Trattoria Papei i Osteria La Sosta di Violante.
Barwy podróży Sieny
We Włoszech brakuje mi złotej polskiej jesieni i jej kolorów. Jednak jeden dzień w Sienie sprawił, że poczułam trochę jesiennego klimatu. Okazało się, że miasto ma przepiękne ciepłe kolory. Przede wszystkim rozgrzewająca sjena palona. Tak! Nazwa tego koloru pochodzi od nazwy miasta. Otulający i aromatyczny szafran. Łagodny jasnobrązowy stanowi piękne tło dla pozostałych, żywszych barw. Czy wiedzieliście, że w języku polskim brakuje wiele określeń odcieni koloru brązowego? Angielska nazwa koloru, który wybrałam „tan” oznacza barwę garbowanej skóry. Natomiast mglisty różowy dodaje Sienie marzycielskiego klimatu początku i końca dnia.
Stolica była ostatnim przystankiem podczas mojej podróży po Islandii (galeria). Po dwóch tygodniach wśród zachwycającej natury, spacer po Reykjaviku okazał się całkowicie innym doświadczeniem. Chyba trochę zdążyliśmy się przyzwyczaić do pustki, przestrzeni i bezludności. A ponieważ nasz road trip był dosyć intensywny, zdecydowaliśmy, że ostatnie trzy dni na Islandii spędzimy na szwędaniu się bez konkretnego (turystycznego) celu i dobrym jedzeniu.
Stolica
Region stołeczny zamieszkuje 2/3 ludności kraju, co oznacza jedynie 222,5 tys. osób. Możecie sobie wyobrazić, że nie jest to największe miasto. Dlatego spacer po Reykjaviku jest bardzo relaksujący. Nawet mimo chłodu. Miastu brakuje pośpiechu innych europejskich stolic. Ulice są gwarne ale bez hałasu samochodów (może dlatego, że większość z nich jest elektryczna?). Restauracje i bary są pełne ludzi i dobrego jedzenia – polecam szczególnie Braud & Co i Forréttabarinn.
Mimo, że plan miasta nie jest regularny, dzięki jednolitej architekturze Reykjavik sprawia wrażenie bardzo uporządkowanego. Niezależnie od tego, czy są to tradycyjne drewniane domy, industrialna zabudowa czy architektura nowoczesna możemy zauważyć utrzymanie symetrii i rytmu. Pięknym kontrastem do całości jest wszechobecna, energetyzująca sztuka uliczna.
Barwy podróży Reykjaviku
Miasto powtarza naturalne kolory kraju – ciemne, srebrzyste i zimne. Ale możemy również zauważyć inne, mocne kolory, obecne zwłaszcza w sztuce ulicznej oraz detalach architektonicznych. A najczęstszym z nich jest czerwień.
Sesja zdjęciowa w Mediolanie to prezent od Pawła dla Eweliny z okazji rocznicy ślubu. Uwielbiają razem podróżować, szczególnie po Włoszech. Tym razem, była to pierwsza wycieczka w powiększonym składzie. Dlatego program zdjęć i odwiedzanych miejsc ustaliliśmy dużo wcześniej, biorąc pod uwagę potrzeby młodej mamy i maluszka. Nasz fotograficzny spacer rozpoczęliśmy przy Duomo i Galerii Wiktora Emanuela II – wizytówce Mediolanu. Weszliśmy również do Museo del Novecento (Muzeum XX wieku). Mało osób wie, że z jego piętra rozpościera się przepiękny widok na katedrę (bez tłumu turystów!). Następnie przeszliśmy przez Via dei Mercanti e Via Dante, aby dotrzeć do zamku Sforzów i parku Sempione. Na szczęście nasza mała modelka okazała się bardzo cierpliwa i mogłam również wykonać kilka zdjęć rodzicom.
Zachowanie prywatności moich klientów jest dla mnie bardzo ważne. Dlatego na prośbę rodziców nie publikuje zdjęć z rozpoznawalną twarzą córeczki.
Początkowo mieliśmy się spotkać w Mediolanie. Po rozmowie, Klaudia, Mateusz i mały Fado zmienili zdanie i zdecydowali, że przyjeżdżają do Ligurii. Czy zaskoczyła was taka decyzja? Mediolan to zachwycające miasto. Nie znajdziecie tam jednak wąskich uliczek z kolorowymi domkami, Na wiosnę są one jeszcze dość puste, więc pozwalają na swobodne pozowanie. Nie ma morza, które zachwyca, niezależnie od pogody i tworzy przepiękne tło do zdjęć. Atmosfera jest trochę nostalgiczna a trochę elektryzująca, z obietnicą słońca i lata. Wszystko to zdecydowanie sprzyja romantycznym ujęciom.
Wybraliśmy dwie lokalizacje. Zdjęcia z pierwszego dnia w Boccadasse można zobaczyć tutaj. Natomiast następnego dnia, mimo niepewnej pogody, odbyła się sesja zdjęciowa w Camogli. Według mnie jest to jedno z piękniejszych miasteczek wschodniej riwiery liguryjskiej. Dlaczego? Kolorowe domki ustawione są rzędem nad samym brzegiem plaży. Ale pierwszy kontakt z morzem ma wybudowany przy klifie kościół i niewielka twierdza obronna. Nie brakuje urokliwych, wąskich uliczek. A mały, ukryty port pełen łódek zachęca do wypłynięcia w morze. Nazwa miasteczka ma bardzo romantyczne pochodzenie. Marynarze wypływający w morze, zostawiali swoje żony we wspólnym domu – Casa de moglie, co po włosku oznacza dosłownie „dom żony”.
Najnowsze komentarze