NIEZWYKŁE OBCHODY HISZPAŃSKIEGO WIELKIEGO TYGODNIA1
Wielkanoc w Hiszpanii i związane z nią obrzędy trwają od Niedzieli Palmowej do Niedzieli Zmartwychwstania. Tradycja procesji2 pochodzi z XIV wieku i rozpowszechniła się zwłaszcza na terenie Andaluzji.
Procesja
Pochód ma ściśle określoną kolejność. Rozpoczynają ubrane na czarno kobiety. Welony i ozdobne grzebienie z metalu lub masy perłowej symbolizują szacunek dla śmierci. Za nimi podąża krzyż prowadzący i milczący Nazarejczycy3. Ich pokutna szata z charakterystycznym spiczastym kapturem, wywodzi się ze średniowiecznego ubioru skazańców Świętej Inkwizycji. Mają oni ściśle określone zadania: Nazarenos de Fila maszerują tuż obok ołtarza, Nazarenos de Luz niosą zapalone gromnice a Penitentes dźwigają drewniane krzyże. Ministranci bezpośrednio poprzedzają wiekowy ołtarz na platformie przedstawiający sceny z Pasji lub wizerunek Matki Bożej Bolesnej. Platforma waży nawet 200 kg a do jej uniesienia potrzeba około 50 mężczyzn4, którzy zmieniają się na każdym postoju. Niosący konstrukcję na ramionach są całkowicie niewidoczni dlatego, wydaje się, że ołtarz przemieszcza się samodzielnie. Podążająca za nimi orkiestra dęta wyznacza marszowy rytm. Pochód zamykają Nazarejczycy. Trasę procesji podziwiają tłumy wypełniające szczelnie całą przestrzeń ulic, balkonów, okien … często również barów i restauracji.
Kontrasty
Wielkanoc w Hiszpanii wywarła na mnie duże wrażenie. Głównie za sprawą wszechobecnych kontrastów. Milczenie pochodu i posępne dudnienie bębnów zlewa się z radosnym gwarem z barów. Stroje Nazarenos mimo intensywnych barw budzą uczucie lęku. Pokutujące hiszpańskie piękności idą dumnie w eleganckich sukienkach, żeby później zapalić papierosa za rogiem. Kadzidła mieszają się z zapachami jedzenia. Ukrzyżowany Jezus przemieszcza się nad tłumem po zalanych wiosennym słońcem ulicach. Pochód odgrywa swoją rolę za kurtyną z powagi, niepokoju i wzniosłości. Przecina gwarne życie ulic swoim milczeniem. Powoli znika jak widmo.Tłum zlewa się za nim jak Morze Czerwone5. I tylko rytm bębnów pozostaje w głowie jeszcze długo po przejściu procesji.
